تا آخرین سنگر جهان

فکر  می کردم باید از خودم شروع کنم. می دانستم برای تغییر دادن بعضی چیزها باید هزینه داد و بنا را بر این گذاشته بودم که اگر این هزینه را بدهم کسانی خواهند بود که دست ام را بفشارند و همراهم باشند.فکر می کردم می ارزد... بیهوده می اندیشیدم.

تازه فهمیدم کسی که بخواهد از خودش شروع کند فقط یک بازنده است. برچسب می خورد. بدنام می شود . رانده می شود...حالا می خواهم عاقل باشم. می خواهم مثل خیلی های دیگر حرف بزنم و عمل کردن  را به  دیگران بسپارم...دیگرانی که می دانم مثل من دیر یا زود داغ ننگ خواهند خورد. دیگرانی که دیر یا زود تا آخرین سنگر جهان عقب خواهند نشست